- ELLYCHNIA
- ELLYCHNIAapud Stat. l. 4. Sylv. 9. v. 29.Non ellychnia sica, non replictaeBulborum tunicae, nec ova tantum?stupae sunt tortiles, lychnis oleo plenis flammam alentes, Gr. ἐλλύνχια, item θρυαλλίδες, et φλογμοὶ, Pollus l. 6. c. 18. et l. 10. c. 26. Quem in usum etiam adhibebantur bulborum complicatae tunicae quas mox addit Poeta. Ex cicina uva praecipuae claritatis fieri solita, scribit Plin. l. 23. c. 4. qui etiam ellychniorum, ex quodam sulpuris genere, meminit l. 35. c. 15. Ex Carystio lapide quae torquebantur, non consumebantur ardendo. Sic Athenis lychnus aureus Minervae consecratus pendebat, a Callimacho factus, cuius ἡ θρυαλλὶς ex hoc lapide, Pausan. in Atticis. Hodieque Tartari ex herba Sinensi, quae supra lapides nascitur, ellychmum concinnant perpetuum, quod numquam emungitur, sed cum sordibus concrescentibus aliquantum oppletur, conicitur in ignem, putresqueve illi adhaerentes fugni post ustionem absterguntur, quod incorrupta in igne illius materia perstet, ut refert Auctor Anonymus Sinae et Europ. c. 32. etc. Vide quoque Salmas. ad Solin. p. 178. C. Barth. ad Stat. d. l. Alios: nec non hic passim, inprimis in voce Linum. Alias Gossypii usus in ellychniis frequens, de quo aliquid infra in voce Fumalis. Vide quoque ubi de Papyro, item Marino vellere, Pinuico, in voce Tythemius, Sed et vestes Sacerdot. apud Iudaeos sordidiores factas aut inquinatas ad ellychnia sepositas fuisse dicemus infra in voce Vestiarium. Producebantur autem ellychnia acu, uti Moreti Auctor habet de lucerna,Et producit acu stupas humore carentes.Quod προωθεῖςθαι ἐλλύχνιον, item προβύειν λύχνον et προμόττειν (namqueve et μύξα ellychnium) Graeci dixêre. Unde apud Heronem in Pneumaticis rationem tradi reperimus, quâ lychnus fiat ἑαντὸν προβύσων, cuius ellychnium sponte promoveatur et producatur, Cuiusmodi lychno usus fuisse Cassiod. legitur etc. Vide eundem Salmas. ibid. p. 132. ut et infra Muxa. In palatio Pontificis Rom. ellychnia lucernis aptare Ficacario in cumbit, de quo Vide infra uti plura hanc in rem, ubi de Vett. Lucernis.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.